احتکاری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتکاری/

صفت نسبی

احتکاری

1. احتکار شده.

   کاروانسرا ... انبار غلاتِ احتکاری ... بود. «جعفر شهری»

---

ترجمه
انگلیسی: agiotage

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن