احتکاک

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِحْتِکاک/

اسم مصدر

احتکاک (قدیم)‎

1. سایش، اصطکاک، به هم مالیده شدن. به هم ساییدن، به هم سودن.

   از اندک آتشی که از احتکاکی ... متواتر در چوبی حادث شود، بیشه‌های عظیم سوخته گردد. «جواجه‌نصیر طوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین