احتیاج‌افتادن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتیاج/افتادن/

مصدر فعل لازم

احتیاج‌افتادن (قدیم)‎

1. نیاز پیش آمدن، نیاز پیدا کردن.

   هر که را احتیاج افتادی، به قدر ضرورت از آن به وام برمی‌داشت. «محمدتقی شوشتری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن