احتیاج‌گرفتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتیاج/گرفتن/

اسم مرکب

احتیاج‌گرفتن (گفتگو)‎ (مجاز)‎

1. احتیاج به قضای حاجت داشتن. احتیاجت گرفت، احتیاجم گرفت.

   وقتی به خانه دوست پدرش رسید، احتیاجش گرفت ... به خود فشار آورد، به خودش دیوید ... «میرصادقی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن