احتیاطی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتیاطی/

صفت نسبی

احتیاطی

1. منسوب به احتیاط؛ ویژگی آنچه از روی احتیاط انجام شود.

   قبل از شروع کار، اقدام‌های احتیاطی را انجام دهید.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن