فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /اَحذَق/

احذق

  1. حاذق‌تر، حاذق‌ترین.
    در فن طبابت، بقراط زمان و سرآمد اطبای عالی مقام و احذق حکمای اَعلام بود. «علامه شوشتری»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن