احراز‌شدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحراز/شدن/

مصدر فعل لازم

احرازشدن

1. مسلّم و محقق شدن، محرز شدن.

   عدالتِ شاهد باید با یکی از طرق شرعی برای دادگاه احراز شود. «قانون مدنی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن