احرام‌گاه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحرام/گاه/

اسم مرکب

احرامگاه (قدیم)‎

1. محل احرام بستن.

   چون به احرامگاه دل رسیدی به آب انابت غسلی بکن. «نجم رازی»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌سخن