احری

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحریٰ/

صفت

احری (قدیم)‎

1. سزاوارتر، شایسته‌تر، درخورتر. اولیٰ، اصلح، بسزا. احرا.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین