احزان

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحزان/

اسم

احزان (قدیم)‎

1. غم‌ها، اندوه‌ها. جمع حزن.

   ایشان همه ساله به فراق جگرگوشگان ... در کنج احزان خویش افتاده بودندی.‌ «وراوینی»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌سخن/ فرهنگ لغت معین