احقاق‌حق‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحقاق/حق/کردن/

اسم مرکب

احقاق‌حق‌کردن

1. حق خود یا دیگری را از کسی گرفتن.

   دستور دادم که تحقیق و احقاق حق کند. «نظام‌السلطنه»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن