احقر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحقَر/

صفت

احقر (قدیم)‎

1. حقیرترین؛ کوچکترین. حقیرتر، کوچکتر، خردتر، خوار.
2. (مؤدبانه): الاحقر

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین