احوال‌پرس

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /احوال/پُرس/

صفت

احوال‌پرس

1. پرسش کننده از وضع سلامت جسمی و روحی یا وضع زندگی کسی.

   از دوستان همیشه احوال‌پرس بوده‌ام.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن