احول شدن

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحول/شدن/

مصدر فعل لازم

احول‌شدن (قدیم)‎

1. به عیب دوبینی مبتلا شدن، لوچ شدن.

   ای بسا راست‌بین که شد مُبدّل/ از حسد حس او و شد احول. «محمد جامی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن