احکام

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحکام/

اسم

اَحکام

1. حکم‌ها، فرمان‌ها. قوانین، مقررات. رأی‌ها، دستورها. آداب، رسم‌ها. جمع حکم.
2. مجموعه قوانین و مقرراتی که به اراده محکوم‌علیه قابل تغییر است.
3. (فقه): مجموعه دستورالعمل‌های شرعی، حکم.
4. (نجوم): پیش‌بینی‌های نجومی، احکام نجوم.

اسم مصدر

اِحکام

1. محکم کردن، استوار کردن.

واژه‌های مشتق شده

• احکام اولیه، احکام ثانویه، احکام شرعی، احکام شریعت، احکام نجوم،

---

ترجمه
انگلیسی: ten commandments law of moses decalogue astrology dispensation منابع فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین