احیا داشتن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحیا/داشتن/

مصدر فعل لازم

احیاداشتن

1. اِحیا.

   خدا بهتر آگاه است که شب بیست‌وسه چگونه احیا داشتیم. «قائم‌مقام فراهانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن