اختربینی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَختر/بِینی/

حاصل مصدر

اختربینی (قدیم)‎ (احکام‌نجوم)‎

1. احکام، احکام نجوم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن