اختر شماری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَختر/شُماری/

حاصل مصدر

اخترشماری (قدیم)‎ (احکام‌نجوم)‎

1. ستاره شماری.

   در علم اختر شناسی و ستاره شناسی از اعجایب وقت بود. «اعتمادالسلطنه»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن