اختلاس کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِختِلاس/کردن/

مصدر فعل متعدی

اختلاس‌کردن (حقوق)‎

1. اختلاس.

   برادرش صدهزار تومان اختلاس کرد و جیم شد. «مسعود فرزاد»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن