اختلاف کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِختِلاف/کردن/

مصدر فعل لازم

اختلاف‌کردن (قدیم)‎

1. ناهماهنگی داشتن با یکدیگر. مخالفت کردن با نظر و عقیده یکدیگر.
2. رفت و آمد کردن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن