اختلال حواس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اختلال/حَواس/

اسم مرکب

اختلال‌حواس

1. آشفتگی فکر.

   دچار اختلال حواس گردیده بود. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن