اخته بیگ

(~. بِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• ترکی

اسم مرکب

1. کسی که اخته کردن حیوانات به دستور او است، اخته چی، میرآخور، رییس طویله و اصطبل.

منابع

• فرهنگ لغت معین