اخدان

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَخدان/

اسم

اخدان (قدیم)‎

1. دوستان، یاران. جمع خدن.

   ترک اخدان و اوطان نمودند. «سیدقطب»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین