اخراجی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِخراجی/

صفت نسبی

اخراجی

1. منسوب به اخراج؛ اخراج شده.
2. دانشجوی اخراجی، کارگر اخراجی. اخراجی چشم ماست هر جا آبی است. «سودایی»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن