اخریات

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اُخریات/

اسم مرکب

اخریات (قدیم)‎

1. آنها که در مرتبه آخر قرار دارند.

   در اخریات مراتب پیری، درخت انجیر می‌نشاند. «وراوینی»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن