اخلاف

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَخلاف/

اسم

اَخلاف

1. فرزندان، بازماندگان، جانشینان.‌ جمع خَلف. مقابل اسلاف.

اسم مصدر

اِخلاف

1. به کسی وعده دادن و آن را بجا نیاوردن. خُلف‌وعده.
2. جایگزین کردن، جایگزینی.

---

ترجمه
انگلیسی: successor progeny posterity

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین