اخلاق گهی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَخلاق/گُهی/

اسم مرکب

اخلاق‌گهی

1. (عامیانه): اخلاق بد، گُه مرغی. اخلاق سگی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن