اخوین

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَخَوَین/

اسم

اخوین (قدیم)‎

1. دو برادر. تثنیه اَخ.

   بار دیگر میان اخوین اصلاحی کردند. «جوینی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین