اخ تف

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَخ/تُف/

اسم مرکب

اَخ‌تف (گفتگو)‎ (غیرمؤدبانه)‎

1. خلط و آب دهان، که کسی همراه با سر و صدا از دهان بیرون می‌اندازد. خیو، بزاق.
2. (مجاز): تحقیر و توهین.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین