ادبیات سیاه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَدبیات/سیاه/

اسم مرکب

ادبیات‌سیاه (ادبی)‎

1. ادبیاتی با گرایش شدید به بدبینی و ناامیدی و مانند آنها.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن