ادخار کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِدِّخار/کردن/

مصدر فعل متعدی

ادخارکردن

1. ادخار

   از هر حرفی دراری و درر و از هر لفظی غرایب و غرر ادخار کرد. «خاقانی‌شروانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن