ادراج کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /ادراج/کردن/

مصدر فعل متعدی

ادراج‌کردن

1. ادراج.

   اگر شمتی از احوال او ادراج کرده شود، دراز گردد. «نصرالله منشی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن