ادون

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَدوَن/

صفت

ادون (قدیم)‎

1. فروتر، پایین مرتبه‌تر. پست‌تر، بدتر.

   در مردم سه قوّت مرکّب است ... ادون نفْسِ بهیمی و اوسط نفْسِ سَبُعی و اشرفْ نفْسِ مَلَکی. «خواجه نصیر طوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن