ادیم

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَدیم/

اسم

ادیم (قدیم)‎

1. چرم. چرم دباغی شده، پوست دباغی شده.‌ پوست خشبوی سرخرنگ.
2. روی زمین. سفره غذا.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین