اذل

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• ازل

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَذَل/

صفت

اَذل (قدیم)‎

1. پست‌تر، ذلیل‌تر، خوارتر، پست‌ترین، خوارترین.

زبان دیگر

• بهاری

اسم

اَذِل

1. قمیش آمدن، ادا و اطوار زنانه ریختن.

اسم

اَذَّل

1. اوّل، نوبت اول، نفر اول.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس