اذیت دادن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَذیَّت/دادن/

اسم مرکب

اذیت‌دادن

1. اذیت دادن به کسی: او را اذیت کردن.

   خدابردار نیست که به مخلوق خدا و رعیت ... اینقدر اذیت بدهد. «سیاق معیشت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن