اراضی عشر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَراضی/عُشر/

اسم مرکب

اراضی‌عشر (فقه)‎

1. زمین‌هایی که در موقع گرفتن مالیات، مساحت آنها منظور نمی‌شود و فقط عُشر عایدی کشاورزی آن گرفته می‌شود. مقابل اراضی خراج.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن