اربابی کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَربابی/کردن/

مصدر فعل لازم

اربابی‌کردن (گفتگو)‎

1. مانند اربابان امر و نهی کردن.
2. (مجاز): گذشت و بزرگواری نشان دادن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن