ارباح

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَرباح/

اسم

ارباح (قدیم)‎

1. سودها، منفعت‌ها. جمع رَبَح.

   ارباح تجارت و مکاسب. «جرجانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن