ارتباط دادن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِرتِباط/دادَن/

مصدر فعل متعدی

ارتباط‌دادن

1. مریوط کردن و پیوستگی دادن.

   آن شبستان ظلمانی را با جهان بیرون ارتباطی می‌دهد. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن