ارتعاد

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِرتِعاد/

اسم مصدر

ارتعاد (قدیم)‎

1. اضطراب و ناآرامی. لرزیدن. مضطرب گردیدن.

   اضطراب و ارتعاد و زردی و نزاری. «خواجه نصیر طوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین