ارتفاع سنج

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِرتِفاع/سَنج/

صفت

ارتفاع‌سنج (فیزیک)‎

1. اسبابی که با آن، ارتفاع یک نقطه از زمین را تا سطح دریای آزاد اندازه می‌گیرند. ارتفاع یاب.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن