ارجمند

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /اَرج/مَند/

صفت مرکب

ارجمند

1. با ارزش، گرانبها. عزیز، گرامی، شایسته. اَرجُمَند.

   در دخمه بستند بر شهریار/ شد آن ارجمند از جهان زار و خوار. «فردوسی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: venerable
• lofty
• good
• esteem

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه