ارحم‌ترحم

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اَرحَم/تُرحم/

شبه‌جمله

ارحم‌ترحم (قدیم)‎

1. ببخش تا بخشیده شوی، رحم کن تا به تو رحم کرده شود.

   پی رحمتم اینچنین ماندی/ ارحم ترحم مگر نخواندی؟ «نظامی گنجوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن