ارخالق

فارسی

ریشه‌ لغت

• ترکی

آوایش

• /اَرخالِق/

اسم مرکب

ارخالق

1. نیم تنه‌ای که مردان و زنان می‌پوشیدند و لای رویه و آستر آن پنبه قرار می‌دادند. ارخالیق.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین