ارزانی کردن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَرزانی/کردن/

مصدر فعل متعدی

ارزانی‌کردن

1. ارزانی داشتن.

   باد چندانت بقا در خرّمی تا در جهان/ ابر نیسانی گهر با بحرْ ارزانی کند. «قطران تبریزی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن