ارزان فروشی

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَرزان/فروشی/

حاصل مصدر

ارزان‌فروشی

1. فروختن اجناس به قیمتی کمتر از حد معمول.

   بلدیه حکم ارزان فروشی می‌داد. «مشفق کاشانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن