ارسلان

(اَ سَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• اوستایی
• واژه ارسلان: این نام در اوستایی: اَرِثَه areşa ( شیفتگی ) و ران به معنی جنگجو بوده است؛ از آن جایی که در اوستایی واج ( ل ) نیست و ( ر ) به جای آن است، این واژه ارثه ران بوده که در پارسی دری س به جای ث اوستایی نشست و چون دو تا ( ر ) در واژه بود، ( ل ) به جای ( ر ) دومی آمد و ارسلان شد به معنی شیفته ی جنگ، عاشق نبرد.

اسم

1. شیر، اسد.
2. شجاع، دلیر.

منابع

• فرهنگ لغت معین