ارغنده شدن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَرغنده/شدَن/

مصدر فعل لازم

ارغنده‌شدن (قدیم)‎

1. به خشم آمدن، غضبناک شدن.

   برآشفت از آن کار ننگ آمدش/ چو ارغنده شد، رایِ چنگ آمدش. «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن