ارغه

فارسی

ریشه‌ لغت

• دهش‌شده به فارسی: ارقه

آوایش

• /اَرغِه/

صفت

ارغه (گفتگو)‎

1. زرنگ و حقه باز. نک ارقه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین